أحمد إبراهيم خليل يكتب: راجع بعد الأوان
وبَعدنى عنها السفر
وبعدت عنها سنين
راجع وقلت القدر
هيجمعنا إحنا الاتنين
راجع والشوق سابقنى
بحلم أشوف عينيها
وبقول يا حب خدنى
دا قلبى ملهوف عليها
وصلت الشارع لقيت
زينه وناس بتغنى
وبسرعة دخلت البيت
حوليها الناس بتهنى
وواحد ماسك إيديها
وأنا واقف مذهول
وعينيه جات فى عينيها
بقول دا مش معقول
سيبت المكان ومشيت
بقول يا قلبى مالك
من كتر الجراح بكيت
يا دنيا إيه جرالك
اللى اشتريته أهو بعنى
واللى دويته جرحنى
واللى ضحيت عشانه
جه فى الآخر سبنى