محمد عبد الله طاهر يكتب: فى قرية الروضة
فى مسجد قرية الروضة ---- وفى يوم جمعة حزين
قلوب سودا مريضة-------قتلوا المصليين
أنا مش قادر أصدق----- دول ملة أبوهم ايه
ليه اللى راكع واللى ساجد ----بيقتلوهم ليه
استباحوا المساجد ---- وحرمة بيوت الله
قتلو طفل وهو ساجد--- وقتلوا أبوه معاه
دمروا أُسر كتيرة ---- وخربوا فى البيوت
دقون وأشكال غريبة ---وقلب فيه جبروت
قتلوا الراجل الطيب ----اللى بيرفع الأذان
كان لسة يا دوب مأذن--- فتحوا عليه النيران
وهو غرقان فى دمه ----كان كل همه حسين
خده فى حضنه وضمه--- خباه من المجرمين
يا مصر لازم نحاسب ---الجانى وأمه وأبوه
واللى محكوم عليه ----يا حكومة اعدموه
صادروا كل فلوسهم ----وخيرنا اللى نهبوه
لازم ندمر نفوسهم ----ونحارب كل الوجوه
اللى أداهم فلوسهم ---وساعدهم عالخراب
واللى بماله صنعهم ---وحث عالإرهاب
عدونا المعروف ------راجع بعد غياب
واقف ورا الصفوف---- متخفى فى الارهاب
بس انتى يا مصر باقية ----ذى ما قال الكتاب
وبجيشك وناسك قادرة ----تطيرى فوق السحاب
عدونا عارفينه --------صهيونى ضل الطربق
و بكرة نولع فى قلبه -----ميت مليون حريق
هنفضل واقفين فى ضهرك ---مهما طال الطريق
ومحدش يقدر يهدك ------يا أم القلب الجرىء